İşsiz güçsüz aylak bir babası vardı
Anacığının el kapılarında kazanıp
Köşeye bucağa sakladıklarını çalardı
Kendine benzeyen arkadaşlarıyla
Her akşam zıkkımlanırdı
Evi bir otel gibi geceden geceye kullanırdı.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
