Senin Masalın Şiiri - Kasım Koçak

.Senin masalın

Bu bir düş masalıdır.

Okuyunca anlaşılır.

Yakın tarih devirlerde

Büyük cennet gibi bir ülke

Ansızın bir cariye giriverdi

Ardından sultanım oluverdi

Ne selvi boylu, nede bir endamı vardı

Kara gözleri ruhumu yakardı

Burnu büyük, teninde çıbanları gül gibi açardı

Ben onu çok seviyorum

Nazar değmesin diye çirkinleştiriyorum

Sözle anlatılmaz vahşi bir güzel

Sadece gözleri bir ömre bedel

Geçmişten mahzun bir öyküsü

Çözemediğim, teslim olduğum büyüsü

Dilimde gönlümün türküsü

Kendi yurdumda etti beni kendine köle

Derdimden attım kendimi göle

Anlamadım bu nasıl beladır böyle

Kovuyorum gitmiyor hiçbir yere

Gündüzleri kaçıversem onu düşünmekten

Düşlerimi basıyor haramiler gibi

Yanıyorum her an hasretiyle üşümekten

İnsaf eyle azıcık güzel sevgili

Vallahi billahi ben seni çok sevdim

yüreğimden geçtim üste aklımı verdim

ey çingene sultanım memnun değilsen tahtından

ne deyim, bahtın açık olsun yürü kendi yolundan

tek seni sevdim ve hep seveceğim

gelmesen de umutla bir ömür bekleyeceğim

sen dışarıda başkalarında sıradan

anla beni gönül yurdumda ki haşmetli sultan

sen bana bende yaşatığın bir masalsın

bilirim birgün beni kesin anlayacaksın

itiraf ediyorum seni kırmışımdır, üzmüşümdür

inan cananım sensiz yaşarken ölmüşümdür

buralarda yalnız hayalinle avare hem de divane

fark etmez ne derlerse desinler kime ne

sana bir ülke verdim adı gönülistan

gönül ülkemde sultanımsın adın gülistan

sen bunları bil, duy, gör yeter bana

tacını, tahtını bırakıp gidersen de uğurlar, mutluluklar sana

bu yaşanmış hikayedir, yazılmamış masaldır

insan odur ki, bu duygulardan anlayandır.

Bir varmış, çok yokmuş böyle masallar

Unutulmasın diliyorum ölümsüz sevdalar