Kokun sindi üzerime…
Artık sen kokuyorum
ve…
korkuyorum.
Terkederse beni kokun,
kocaman bir boşluk mudur
yokluğun.
Bu koku her yerimde…
Yüzümde.. saçlarımda… ellerimde..
Bu koku yalnız bende.
Terkederse beni kokun,
kocaman bir boşluk mudur
yokluğun.
Yok yanılıyorsun,
burum değil kokunu alan
ruhum.
Ve
Ben sadece bu kokuyla
uyurum.
Terkederse beni kokun,
kocaman bir boşluk mudur
yokluğun.
Kayıt Tarihi : 8.5.2012 02:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!