Yasla başın sol omzuma
Gecenin bir yarısında
Yıldızlarla birlikte
Şarkımızı mırıldanalım yine
Sen, ben ve Girne..
Ve her bahar
Sarı çiçeklerle bezenen bu kenti
Cennete çevirsin
Saçlarına taktığım bir kır çiçeği
Geceler kapkaraydı bu sürgün adasında
Ve Girne’nin iki kaçağıydı gözlerin
Yüreğime sürdüğüm senin kokundu
Bilinmez bir limanın kıyısında
Bir ömür beklemeye yemin ederken sana
Bildiğim duaların gölgesine sığındım
Sensizken tek başıma
Aynı pencereden bakarken Girne’ye
Belki de Akdeniz’den
Senin kokunu getirirdi rüzgarlar
Makbul bir dua gibi
Dinmek bilmeyen bir sağanak
Dokunurdu yanağının tüyüne
O an savururdun gülüşlerini bu kentin üzerine
Yeniden bahar gelirdi her seferinde
Rüzgar
Dokununca saçlarının o kestane rengine
Her an seni özlerdim
Seninleyken bitmeyen Girne gecelerinde
Sanki maviliklerde
Uçan bir pervaneydim
Gözlerinden vefayı kana kana içmişken
Ayrılık senden geldi
Şimdi kime gideyim
Nisan 2011, Lefkoşa/KKTC
Mehmet Ekici (taha)Kayıt Tarihi : 15.11.2013 22:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!