Senin kanıksadığım gecelerin

Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Hem de hiç şaşmadan
Penceremden…
Kanıksadığım diyorum
Çünkü, nasıl bir kudret ki hiç sektirmez vaktini
Sanki bir acısı var da geçmişlere yâdından
Sanki bir çığlığı var da
Taa derinden
Ama başka bir acizliğin boyunduruğundan
Ve başka bir boyuttan…
Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Ben bakamazdım açıp perdemi çoğu zaman
Göğüne
Gözyaşların düşer diye
Titreyen ellerime…

Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Güzün soğuğu kadar giremese de odama
Sarardı tüm sokağımı
Senin siyah şalınla…
Bir hayale mahkum edip gizli saatlerde beni
Getirirdi ağlayan çehreni bana
Getirirdi belli belirsiz
Yürek yanığıma…
Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Üşürdüm soğuğundan
Ayaz tesir etmezdi vücuduma
Senin kadar…

Senin kanıksadığım gecelerin bakardı bana
Kaçardım
Nerede bir çarpıntına kalsam
Dolaşırdı elim ayağım…
Kelimeler bir hiçmiş anladım
Senin yanında…
Sükutunmuş senin karanlığın
Sükutunmuş aşkın…
Ve sen
Sanki bir kara delik gibi ışığımı emen
Bir girdaptın işte
Hep aklımda…
Senin kanıksadığım gecelerim bakardı bana
Ben
Kalakalırdım uzaklığında…
Kalakalırdım
Bir göç
Ve bir kervan ikileminde…
Ya göçlere vurup bedenimi
Ya kervanlara satıp hayallerimi
Yanaşamayacağımı bile bile sana…
Asla…