Senin kadar günah senin kadar sevap

korkuyorum...
ilk defa kendime yabancı gözüküyorum
tanıyamıyorum...
korkuyorum anne küçücük çocuk gibiyim
savunmasızım annem
hayattan,kendimden,ölümden
sevdiklerimi kaybettmekten korkuyorum annem
bu sabah uyandığımda hayattaydınız
ya yarın...ya yarın... olmazsanız annem
ben ne yaparım...
üzülmüyorum...
peki..
ağlamayacağım da...istediğin gibi olsun
söz bile verebilirim...
herşeye rağmen hayatı seveceğime
hayatın bir parçası olan,tek gerçeği olan ölümü bile seviceğime
istediğin gibi olsun anne.
üzülmüyorum....

Keşke herşey senin kadar günah
senin kadar sevap olsaymış anne!