Sen yokken yanımda,
Eksik bir şeyler var buralarda…
Sen yokken, zaman mı duruyor,
Yoksa koşan ben miyim zamanın ortasında?
Nedenini bilmediğim bir hüzün çöküyor üzerime Sen gidince,
Gelince, bakıyorum gülümsemek isteyen bir çocuğun gözleriyle…
Ve o gözler oluyorum Seni her düşündüğümde,
Ben zaten Sendim, Seni Sen yapıyorum kalbimde…
Sensiz de kalsam Seninleyim, biliyorum,
Bensiz de kalsan, Seni yalnız bırakmıyorum…
Biliyorum “onsuzluk” da olsa bu sonsuzluk,
Öldükten sonra da, şimdi de Seni izliyorum…
Yaşamak denen şey Senmişsin meğer,
Ve bir gün bu dünyadan göçüp gidersem eğer,
Bil ki, bu adam kimseyi istememiştir bu kadar,
Ve kimse sevilmemiştir dünyada Senin kadar…
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 22:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
22.03.08 (22:45)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!