Senin (ironi) Şiiri - Cuma Ali Çetin

Yüzlerin kapkara bak şu tipine...
Almışlar cemalden alını senin.
Asla güvenemem yamuk ipine...
Yiyemem kin kokan balını senin.

Sana sorsam eksik yok dersin tamsın...
Bana da kalırsa avanak hamsın.
Yalakaya sevinç, bana dert gam'sın...
Gül edemem kara çalını senin.

Ne şair, ne ozan, ne de yazarsın,
Üç beş cukkacıya ahmak pazarsın,
Sen kendi kendine kuyu kazarsın...
Kırarım dikenli dalını senin.

Gülüşler yalancı, kin doludur iç...
Bu zavallı zaten gözümde bir hiç.
Adamlık bu mudur de piç oğlu piç....
Hiç beğenmiyorum halını senin.

Almamış eline kalemle kâğıt...
Zurna sesi sanır dinlese ağıt.
Satılık itlere para, pul dağıt...
Şey ederim ulan malını senin.

İronik şiiri sanıyor epik...
Durumuna bakın dünyası kepik.
Dalap midilliden yiyemem tepik...
Bak söküp atarım nalını senin.

Tombul göbeğinle satarken caka,
Mert şair düşer mi kurduğun faka ?
Umurumda değil akarsa aka...
Çevleğe atarım salını senin.

Çocuk değil üç, beş eşşek yaşında...
Hasedi görünür çatık kaşında.
Semerinden sökmüş belli başında...
Kıçıma sürmem o şalını senin.

Cumali kükrerse aslan miyavlar.
Pis fare parayla yandaşlar tavlar.
Köpeğin gerzeği sahibe havlar...
Fazla vermem artık yalını senin.