Geceyi anlatan karanlığın sesi bu.
Ömrü dirirten nefesin sessizliği bu.
Kuytu köşeli düşüncesizliğin aklı bu.
Yüreğin hiç bitmez kederi ve gerçeği bu bizde
Anlaya bilmekse yürek işi
İnan yürek işi bu...
Yüreğine girmiş sessizce yalnızlık.
Kemiriyok işdahsızca.
İnansaydın o anda baktığında
İnansaydın da gözyaşlarına dokunsaydın o anda
Bilmeliydin bir şeyi..?
Bilmeliydin de o anda tatsaydın hayatın büyük acısını.
Ben senin için her şeyi göze almıştım.
Halbu ki çok ama çok yanılmışım.
Ben yüreğimi sana vermişim.
Seni oraya hapsetmişim.
Ben canımı verirken dahi.,
yine senin yanında vermek istemişim.
Yok yere bağımlılık yerine
Yoktan var olmak istemişim yüreğinde.
Seni bir ömür boyu sevmek istemişim.
Yüreğinle birlikte senin olmak istemişim ama.,bizi yanıltmışsın..!
Hemde çok yanıltmışsın?
İbrahim Özcan 55Kayıt Tarihi : 19.1.2007 22:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!