Senin İçin Yaşamak İçin Mevsimsiz Dağlar ...

Yağmurlar yağıyor Kaçkarlara
hava da ağır bir kar kokusu
yüreğim işgal atında
yüreğimin her zerresi tipiye tutulmuş
serçe kuşu gibi sığınak aramakta
sonsuzluğa yürüyorum, umutsuzluğa
mutsuzluğa
ıslanıyorum
üşüyorum
derdimin umarı
gönlümün fermanı
bedenime ellerinle kefen biçiyorum…

Dağlara ekliyordum kendimi
anıların gözbebeğine saldırıyorum
Sürmene Kaması oluyor mazimiz
köşe, bucak kaçıyor yaşadığımız an’lar
siperler kazıyorum belleğime
çetelesini tutuyorum yeniden
yeniden hesaplıyorum senli günleri
ne bir fazla ne bir eksik;
çoğaltamıyorum ander günleri
iki elin parmakları kadar az
biz bu kadar yaşamışız meğer
bu kadar nefeslenmişiz
toprağa düşene kadar…

Dualar okutuyordun yanında olunca
gözlerinin karasına oturtup beni
el açtırıyordun, yalvartıyordun
hep bende, yüreğimde olmanı
yanında kalmamı diletiyordun
inanmadığımı biliyordun
tavrım seviyordun, seviniyordun…

Dilek tutuyordum ay karanlığa saklanınca
yıldızlara bakıp, ellerinden tutup
ben seni diliyordum hep, sıcacık
sen de beni, başını göğsüme saklayıp
ağlardın kimi zaman sessizce, dayanamazdım
beni sen de bırakıp kaçardım
uçmak isterdim uzaklara
kanadı kırık kuşlar gibi
yığılıp kalırdım
isyan ederdim umarsızlığıma…

Sensiz, yüreksiz ve bensizim Kaçkarlarda
Polut Dağı’nın zirvesindeyim tın’sız, ım’sız
hava da kar kokusu
Trabzon’un ise ışıkları görünüyor uzaklardan
ışıklar göz kamaştırıyor sensiz
yüreğim karanlıklarda
yüreğim işgal edilmiş Şubat ayazlarında
sırtıma siniyor yağmur suları
omuzlarım çöküyor
yüreğim ıslanıyor
üşüyorum
ben anılarda, ben mazide yaşıyorum.

Gülüşlerine tutunuyorum
saçlarının karasına
bir yüzün asılsa, bir yel savursa saçlarını
düşeceğim
ayaklarının dibine
bir düşersem kalkamam bilmiş ol
yaralarım kanar her uyanışta
her ayaklanışımda, her göze’den
kan kusarım yaş yerine avuçlarıma…

Sana saklıyorum kendimi, bilmiş ol
toprağın derinlerine
sana taşımak istiyorum beni
yapamıyorum
oysa güçsüzüm sensiz
bedenim beresiz gibi
ruhum ise kan, revan içinde
ben yağmurlarına razıyım da dağların
yeter ki bu kış ölmeyeyim yoluna
taze kır çiçeği taşımak istiyorum mezarına…

Salih ÖZGENÇ
ESKİŞEHİR