Senin İçin Kalem Çoktan Kırıldı

Aklında tutacak değilsin, gereği görüldü...
Mahzenler çok ayrı kalmış gölgelerden
Bir daha
Düşündü konuya nail, hakkını verecek;
Uzun olmuş, yeter olmuş demenin kararında.
Son defa
Bakarsa sessiz! Düşerse gözü yüzünden
Anla ki o kalem kırılacak
Her günün vefasızlığına edilen küfür
Sonsuz bir hesaba bağlanacak.
O anlar;
Şehvete düştüğün her bedeni,
Aklını eriten güzel gözleri,
Yaşanan o gizli her saati,
Kendiyle övünen hatırın unutacak.
Unutacaksın!
Öyle bir nankör oluyor ki insan
Meşakkat bilmiyor! Saygı çıkara.
Her geçen dakika o deyyus canın
Saymak için her anı kâr
Atacak çamuru tutar canın da.
Her yol gitmez öyle bağına cennetin
Geçmez öyle ati kapısından
Nar ettiğin nice yol karardı
Nice ah uyanıp kalktı ayağa
Senin için kalem çoktan kırıldı.