Şu uzun gecenin sabahında düşlerken seni,
göz yaşlarına boğuldum..
Her yer zifiri karanlık
yıldızlar beni hissetmişcesine
saklanmışlar bulutlar arkasına.
Ay geceye küsmüş be sevgili,
ben gibi hüzün dolu yüreği.
Şimdi hangi sensizliğime yanayım,
ellerimde bir üşüme edası ürkek ve titremekteyim.
caddeler boş,
yüreğim isyanda.
Nasıl yanmasın bu yürek,
Nasıl ağlamasın sana hasret bu gözler.
Ah be sevgili,
ucunda ölümde olsa
uzun gecenin sabahında bekleyeceğim seni..
Sokağın ortasında ki çınar ağacının altında..
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 16:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Karayanız](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/10/senin-icin-578.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!