Senin İçin Şiiri - Vedat Akdeniz

ayazdan kızaran burnumu
avuçlarımın arasında
nefesimle ısıtmak
ayıp sayılıyordu
ve biliyorsun ki
ben üşüdükçe
senin için üşüdükçe
yağmur taşıyan bulutlar
vuruluyordu sokak ortasında
yürümeyi unutmuş yıldırımlar
ardı ardına düşüyordu yüreğime

benim ölmüşlüğüm yaşatıyordu
senin ihtiyarlayan yönlerini
sen bilmezdin ama
ben sırf senin için
her sabah doğup
her akşam ölüyordum
birileri güneş sanıyordu
ben aldırmıyordum
tutunduğum dallar kırıldıkça
bağlanıyorsun diye yaşama
kayan yıldız olsam da
uçurumun kenarında
hep senin için bile bile
çürüyen dallara sarılıyordum
23.12.201
Silifke
Vedat AKDENİZ