Seni,senli saatleri yaşamak ömür gibi,
Kana kana su içmek,
Sanki yeniden doğmak misali..
Ama..
Akşam olup da İstanbul'a emanet ettiğimde seni,
Beyoğlu'nda ki kırmızı tramvaya,
İstanbul'un incisi Boğaziçi'ne,
Eminönü güvercinlerine ve
Ortaköy sahiline,
Seni bilmediğim bir yere,
Bilmediğim insanlarla göndermek
Bana ölüm gibi..
Hangi sokaklardan geçiyor,
Hangi yollardan yürüyor,
Kimbilir hangi gözlere bakiyor derin gözlerin...
Ve ben sadece seni düşünmekle yetiniyorum her gece..
Hiç bitmeyecek yüreğimde senin sevgin.
Bu aşk bir muamma sadece..
Keşke beni de,
Seni benim sevdiğim kadar seven birisi sevse.
Gözlerin aklimdan çikmak bilmiyor,
Gülüşün ve sesin..
Her an kulaklarımda çınlıyor.
İstanbul'da iki yabancı misali..
Birimiz bir yöne gidiyoruz,
Diğerimiz öbür yöne..
Seni avuçlarımdan akan su misali,
Damla damla gönderiyor,
Kana kana içiyorum.
Her akşam yıldızlar selamlarken gökyüzünde beni..
Bilesin ki,
Yıldızlar gökteyken,ben sana aşıkken..
Sen bambaşka bir yerde,
Kimbilir belki de başka biriyleyken..
Ben seni düşünüyor oluyorum.
İstanbul'da sen ve ben..
Biz olamadık..
Olabilme ihtimali hayaliyle ben...
Seviyorum seni!
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!