yanında yürümek her adımda,
sana farkettirmeden, sıkmadan seni
düşünmek ve akşamları "okuldan çıkmıştır" demek;
hiç olmak, hiçin olmak...
Başkasının sevgilisi olma şıkkını boş bırakıp yürümek yanında,
sen istemediğin halde seninle bir olmak,
gözlerini hatırlamak sık sık ve sesini düşünmek nasıldı diye boş anlarda...
yanında olduğum bir kaç saatin oluşturduğu suskun maziyi yadetmek,
sert bakışlarını hissedip gözlerimi kaçırmak,
hepsi son aşkımın muhteviyatı alameti içimde.
bundan sonra aşka ben izin versem zaman izin vermez.
son çocukluğum, içimde hayatın ve iyiliğin bir de kötülüğün elbette dokunamadığı,
hiç gitmediğim dağların adını bilmediğim meyvesi gibi likopa, siyah saçlarının b ilmediğim kokusu
ve yüzün bir türlü bana gülmeyen, son imkansız aşkım,
sen izin versen, zamanın çırpınışında,
senin için çalışmak, kazanmak dünyanın en güzeli için,
yanında olabilme ihtimaline ve ellerine tabi emanet etmek kendimi,
korumak seni iyi ve kötü olanların bakışlarından,
senin için savaşmak, seninle yaşamak, yaşlanmak belki...
bütün bu ihtimaller kurgusunda hayat boyu
birinin sevgilisi olmaktansa, senin hiçin olmak,
Kayıt Tarihi : 28.5.2014 12:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!