Ben biliyor muyum canım her halimin ne olduğunu? !
'insan hali' dememişler herhalde boşuna!
bazen hormonlar ağzımda köpük köpük
bazen bilgeliğin o çekimserliğinde, sessiz, mutlu
beklentisiz
bazen 4 bir yana dostluk elleri uzatır halde yazarım ne yazıyorsam.
bazen hatta
seri katil-sado mazo-manyak karışımı bir ne olduğumu bilmezlikle
peşine düşerim bir dişinin -kelimelerimle-
bu da hayır etmez tabii;
fazla renkten dersimi alırım!
ama herbiri de ayrı tat olmaz mı yani?
bu yüzdendir; hiç gem vurmam
önünü kesmem bile bile
hep açık tutarım fermuarını benlik taşmalarımın.
herbirini 'çocuğum' kabul ederim
yarın isimlerini bir-bir unutsam da...
yani ne? !
dün sana yanaştıysam kelimelerimle apaçık
o eski şövalyelerin asil aşk serenadlarıyla;
ve aynı coşkuyu göremediysem
bugün nasıl 'dünkü ben' olayım?
tabii ki bilgeleşeceğim alabildiğine!
affet...
hem
hem ben biliyor muyum canım dün hangisiydim?
bugün ne olarak uyandım?
gün içinde neyin peşindeyim?
orta karar bir tavır ver sen de işte
soğutma beni öyle
klasik insan tavırlarıyla
tadımı kaçırma
biraz olgun ol, biraz deli
ben orta yerde yakalarım mutlaka
kaçamazsın!
ama yine hormonlar ağzımda köpük köpük görürsen
yanaşmadan geç istersen;
senin hayrına! ..
(Temmuz 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 13.7.2006 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!