Senin haberin yok

Sendin, çöllerimin serabı
Sendin.
Gönlümün günahı sendin, vebalim sendin neredesin.
Yok oldun.
Toz’ mu yağdı üstüne, bulut mu oldun çöllerde yürüyenlere.
Sen, yok oldun.

Yusuf’um derdin bana.
Tir, tir titrerdin, hatırlarsan, bir zamanlar üzerimde
Bakışların ok gibi kalbime saplanırdı, oysa sen gözlerime bakarken.
Şimdi ne değişti?
Ne değişti’ de benden kaçar oldun her gördüğünde.
Bir konca gül’ mü oldun, el bahçesinde benim varlığıma rağmen.

İçim yanıyor içim.
Yaktığın ateş henüz sönmedi yüreğimde.
Gece olur, deşerim.
Gündüz olur duramam yine deşerim, yanar kavrulurum deştikçe ateşinde.
Senin haberin yok.
Ruhun bile duymazdır belki senin.
Sabahı ederim, duvarlardaki gölgelere baka, baka gecelerimde
Senin, haberin yok.

01 Mart 2018
Ahmet Yüksel Şanlı er