Senin Gün Işığına Yürüyorum

Hepsinin kaynağı sen olan, hepsi sende var olan
Gözlerinde güneşi gördüm
Sayısız yıldızlar saydım
Karanlığa şâvkı düşen
Yeryüzünü aydınlatan
Mehtap sensin
Hilal sensin
Işık sensin
Ey erenler bağında
Yanaklarından
Kokusuna susadığım
Gonca gonca çiçekler açan
Bahar sensin, yaz sensin, doğa sensin
Her gülümsemen gündoğuşu, şafak sen, umut sensin

Ey seni çok özlediğim, şu acı çığlıklarımın gölgesinde
Ciğer yakan hasretini
Ağrıyan
Yüreğime gizledim
Efsuni gözlerine
Vusalat olacağım
Gün
Dilersen öldür beni
Dilersen hep şimşek ol, dilersen hep ateş ol yak beni

Ben senin bakışlarındaki o gizli gülüşünü sevdim
Ben seni
Bahçelerde açan
Yediveren güllere
Ben seni
Kırları süsleyen
Çiçeklere
Ben seni
Bir ömüre değil
Ben seni
Bin ömüre
Ölümsüz yaşama
Sevdalara
Düşlere
Loş karanlıklara değil
Gün ışığına
Renkli
Rüyalara benzettim
Şimdi
Ben sana yürüyorm
Haberin olsun, uzat ellerini ver bana, gülümseyerek

Mehmet Çobanoğlu
20.11.2018
İstanbul