Senin Gülüşün Şiiri - Sefa Kara

Senin gülüşün umuttur sevgilim
Kimsesizlere , çaresizlere
Umudunu yitirenlere , yetimlere
Masmavi göklerde tonlarca buluttur
Gökkuşağına hasret kalan

Bin bir anlamı saklar gülüşlerin
Bir zafer çığlığıdır savaş meydanlarında
Güvencinlerin kanat sesidir göklerde
Tarlalara serpişen taze yeşil bahardır
Peşinde yağmurları gezdiren

Gün gelir harman yeridir berekettir
Gün gelir yeni doğmuş bebektir
Yolda kalmışlara ışıktır karanlıklarda
Ve bir yetimin en sevdiği oyuncaktır
Dermansızlara derman
Bir gülüşüne bin bir kurban

Yitirme gülüşlerini o gülen yüzünden
Saklama benden asla
Kendimi kaybederim ben
Dökme sakın gözyaşlarını
Bir daha yağmaz bahar yağmurları
Ve açmaz beyaz papatyalar

Kaybeder umudunu yetimler öksüzler
Güler mi sanıyorsun bir daha çocuklar
Yeşil vermez ağaçlar çatırdarlar ortadan
Dermansız kalır tüm hastalar
Sen gülüşünü kaybettiğin zaman

Senin gülüşün umuttur sevgilim
Rengarenk gökkuşağıdır göklerde taht kuran