keşke; herkes, senin gözünle bakabilseydi hayata küçüğüm,
çizdiğin resimler gibi renkli, cıvıl cıvıl
masmavi görebiselerdi gökyüzünü
savaşın kirlettiği gri tozbulutlu değil...
uçurtmalar uçurtsalardı gökyüzünde
nükleer bomba yüklü uçakları değil
içimize, çizdiğin çiçeklerin kokuları dolabilseydi keşke
egzoz dumanı, barut ve ölüm kokusu değil
çocuklar, resimlerindeki güneş gibi gülümseyebilseydi
siper olmasaydı küçücük bedenleri kurşunlara
ve yaşlar akmasaydı boncuk gözlerinden...
keşke; herkes, senin gözünle bakabilseydi hayata küçüğüm
kahkahalar çınlatsaydı etrafı
yüzün kadar saf ve temiz olsaydı yürekleri
kıskançlık oklarını kırsalardı elleriyle
başkalarının sevinciyle mutlu olmayı
ve acılarıyla ağlamayı bilselerdi
bir lokma ekmeği isteyene uzatabilselerdi
minik ellerin gibi...
senin yüreğin kadar koca bir yürekleri olabilseydi
keşke; herkes, senin gözünle bakabilseydi hayata küçüğüm
seni küçük gören beyinleri sen kadar büyüyebilseydi...
Kayıt Tarihi : 21.11.2008 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)