Senin Gözlerin Bende Şiiri - Çiğdem Demi ...

Ben sende, gözlerinde
Korkuların, kaygıların, tükenmişliklerin çıkmazındayken
beni boşvermişliklere iten her bir şeyin
bir anda nasıl anlamsızlaştığını gördüm.

gözlerin bir “el”di sanki,
bir çocuk eli
belki de bir işçi eli
bana sevgiyi anlatan
sorumluluğu hatırlatan
“gel hadi”, “alıp götüreyim seni
bitmemişliklerin diyarına,
benim gibi bakan,
benim gibi seven,
benim gibi...
benim gibi olanların diyarına” diyen
bir işçi eli...

gözlerin “ben”di sanki
“hey oradaki ben, kalk hadi
ne kadar anlamsız bakıyor gözlerin
yoksa, yoksa görmüyor musun beni,
hissetmiyor musun sana uzattığım eli? ”

gözlerin tam da “sen”di,
yaşamadığım yaşanmışlıkları hatırlattı,
duymadığım, senin duyduğun
görmediğin, başkalarının gördüğü,
hissetmediğimiz, başkalarından aldığımız
her şeyi gösterdi,
o kadar nettiler ki!

Gözlerin bir gerçeklikti.
Ağzımdan çıkan her bir kelimenin
sıradanlaşmışlığını bir anda siliverdi.
Artık onlar, kirpiklerinin örttüğü
İki et parçası değildi.
Yoksa elime bir kalem alıp
Çizdiğim iki yayda
Ağızda ve burunda
Ve iki gözde
Ve kırpışan o iki şekilde,
Ben bunları görür müydüm?
Gözlerine baktığımda
Bulduğum anlam
Kafamı ne yana çevirsem,
gördüğüm şekilleri aşıp
bana beni anlatan kelimelere dönüşür müydü?

İşte “sen” artık “bendim” gözlerinde
Ortak bir şeyler toplamışız ellerimizle
İşte gözlerine bakarken
ortaklıklarımızı,
görmediklerimizi
duymadıklarımızı
hissetmediklerimizi
paylaşıyoruz seninle.