Gecenin karanlık saçlarında bağladım
mutluluk örgülerini
ilmek ilmek düğümledim
ömrümün geriye kalan kesimini
zira bundan böyle
olmayacaktı akşamlar
sabahlarıda göremeyecektim
ve yıldızlar düşecekti bir bir
gözlerime
gözlerimden bedenime ışıyacaklardı
gecenin koyu karanlık sularında
kendimi vurdum kıyıya
yıldızlarım yakamoz oldular
parıldadılar
koyu karanlık gecenin
koynundayım şimdi
bir yanlarım üşürken
yanar bir yanlarım
hele de gözlerim
kan çanağına döndü
ah ah canımın içi
bir bilsen
ben seni ne çok
özlerim
yollarda sendeler düşerimde
seni ararım
gecenin kör karanlık
ve sağır
tınmazlığında
Yokluğun güneşte yanmış bıçak gibi
saplanır yüreğime
bir ölür bin dirilirim
senin o gözlerinde
cana gelir canım yenilenir
gülerim geceyi baştan başa yırtan
kahkahalarımla
bölerim uykularını
uyanır ağlarsın
düşer gözlerinden yıldızlar bir bir
toplar yüreğime dizerim
ve adın çıkar yüreğim de
bağırasın gelir de
bağıramazsın
olurum tedirgin diye
içine attın
karanlıklarında zulaladın
ve balçıkla sıvadın
yüreğinin kapısını
artık senin göz hapsindeyim
koyu karanlık gecelerin
körlüğünde
seninleyim.
03.08.2008/OLTU
Saat:03.20
Kayıt Tarihi : 3.8.2008 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)