Uzun uzun baktım ufuklara
Kaplıydı hep kara bulutlarla
Hiç umut ışığı yoktu ufukta
Amansız bir boran, bir fırtına
Güneş küs gibi saklanmıştı
Gizlemişti, kaf dağının arkasına
Yağmadın damla damla saçlarıma
Mümkün mü rastlamak gök kuşağına
Çok mutluydun sen oysa
Dudakların bir sevda şiiri okuyordu
Ben değildim ağlayan
Kalbim, yasını tutuyordu
Esmedi rüzgarlar ruhuma
Kuş gibi kanat açamadım havalarda
Ve anladım sonunda, senin
Gök yüzünde bana yer yoktu
Kayıt Tarihi : 5.3.2014 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!