Senin gitmelerin Şiiri - Yavuz Uzunyurt

Senin gitmelerin
Yüzde kalan bıçak izi gibiydi
Yaralayan ama öldürmeyen kurşundu
Senin gitmelerin
Yetim kalan çocuğun babasının tabutuna son kez bakmasıydı
Öksüz kalan çocuğun annesiyle gece yatağında ağlayarak konuşmasıydı
Senin gitmelerin
Su gibi akan zamanın yerinde saymasıydı
Hayatın boşa geçen anlarıydı
Senin gitmelerin
Tedavisi olmayan hastalıkdı
Kapanmayan kanayan yaraydı
Senin gitmelerin
Gecenin en siyahı
Gündüzün en sıcağı
Kışın en ayazı
Zorun en zoru
Senin gitmelerin
Hayatın sınavı
Sen gitmelerin
Engel olamadığım gözyaşlarım
Son en son ecel anım
Senin gitmelerin anlatamadığım ama yaşadığım çaresizliğimdi
Ah şu senin gitmelerin benim bitmem tükenmem demekdi