Senin Gibisi Gelmedi Şiiri - Tahsin Koç

Bu âleme, senden üstün, ahlaklı, bir kimse gelmedi
Bu âlem, senin gibi, övülmüş, bir kimseyi görmedi

Senin gibisiyle, cümle âlem nuruziya’ya gark olmadı
Senin gibisiyle, bu yalan dünya, asla mesut olmadı

Sen geldin, bütün kâinat arşı kürsü buldular felah
Sen gelmeseydin, onsekizbin âlem olurlardı helak

Sen geldin, bütün tabiatta, lâleler, gonca, güller açıldı
Sen geldin, bütün felekler raksa kalktı, kokular saçıldı

Sen geldin, hak ile batıl birbirinden ayrıldı, gerçek bilindi
Sen geldin, bütün insanlığın kalbinden, kin nefret silindi

Sen öyle bir sevgili, öyle bir cansın ki, canlara canan oldun
Senin gelişinle bütün ölü ruhlar dirildi, yoluna kurban oldu

Yememizin, içmemizin, adabı değişti, oldu tıbbı nebevi
Hayat sürdü; Osmanlı, Kölemler, Selçuklu, Abbasi, Emevi

Size bir; Yahudi Doktor gelmişti de, bir görev verin bana
Bir süre görev yapmıştı da, şahit olmamıştı bir hastana

Bu durumu gören yaşayan doktor, şaşıp kalmıştı bu fasıla
Demiştiniz ki o doktora, benim ümmetim hasta olmaz asla

Senin yolunu tutan, ne bu dünyada nede ahrette düşmez illete
Asla kata yolunu sapıtmaz, düşmez o meşhum günahkâr zillete

Ya Nebi! günahkâr, asi, tembel, ümmetin Tahsin’e kıl şefaat
Bu cahil ümmetinde, artık dünyada ve ahrette etsin rahat

Ankara- 07.04.2014