Senin Gibi Dost Varken Şiiri - Tahsin Emek

SENİN GİBİ DOST VARKEN

Senin gibi dost varken düşmana gerek varmı.
Söylermisin seninle aşkımız bu kadar mı.
Yakıp yıkmışsın senle geçen anılarımı
Söyle bana sen varken düşmana gerek varmı?

Bana hayatım derdin hep yanında isterdin
Senden başka Kimseye şu kalbimi vermedim
Söz de sende bu beni canın kadar severdin
Şimdi neler değişti sende aşk bu kadar mı?

Yıkıldı gönül tahtım viran oldu dağıldı.
Söylermisin vefasız kahr’edecek ne vardı
Eridi gözüm Nur’u benzim soldu sarardı
Meraklandım bu sefer sende insanlık var mı

Kimler zehir kattılar dermisin hayatıma.
Sebep neler oldu da son verdin yaşantıma
Bir şikayetim olur bak o da yüce TANRIMA
Bu alemde sen gibi acaba mahluk varmı.

Para pul Adam etmez bilesin derim sana.
Herşey gelir de geçer insan kalır insana.
Sen Adem’den mi geldin inanamam ben sana.
İnsan olan insana böylesini yapar mı?

Sevin bir birinizi diye söyler Dört Kitap.
Sen hangisiyle acaba oluyorsun muhatap.
Gece gündüz düşüncen başa örmeğe çorap.
Biraz da aynaya bak orada insan varmı?