Senin Gibi Şiiri - Muharrem Üzümlü

Senin gibi

Yanımdayken bil,sıcacık huzur ve mutluluksun sen bana.
Baharım yazım,bazen de sonbaharım kışımsın sen benim.
Sen yokken yanımda; üzülüp,hüzünleniyor arıyorum seni.
Gözümde tütüyorsun,çok özlüyor görmek istiyorum seni.
Çılgınca öpmek istiyorum ve hiç kanmıyor,doymuyorum.
Ellerin ellerimdeyken,kalbimde dinmez fırtınalar kopuyor.
Göz göze gelince,elektrik çarpıp,şimşekler çakıyor yürekte.
Seni bende,kendimi de sende hissediyorum bil ki işte o an.
Karardı mı yüzün,yüreğimden bir şeyler kopuyor o zaman.
Çatıldı mı kaşın,yıkılıyor dünya,kararıp zindan oluyor bana.
Ben ezelden beri sevemem,bulutlu,sisli ve karanlık günleri.
İçimi rahatlatır,severim açık masmavi aydın güneşli günleri.
Hep sevmişimdir umut vadeden gülen gülümseyen yüzleri.
Hep değer vermişimdir kaprissiz sade süssüz açık insanları.
Kem söz soğuk yüz görünce,yaşayan bir ölüyüm ben o an.
Önemlisin,değerlisin,canım kanım,sevdiğimsin sen benim.
Dayanamam yokluğuna,katlanamam ki ayrılığına ben senin.
Sevdiğimdendir sana sitemim,değerindendir sana hüznüm.
Ne olur anla,ne olur dinle,ne olur içimi karartma sen benim.
Ne olur soğuk kem söz deme bana,küsme darılma sen bana.
Yüreğimdesin,benliğimi sarmış,beynimin derinliklerindesin.
Bil ve anla ki,hiç aklından çıkarma her şeyimsin sen benim.
Bir bahçem olsun derim,içinde güllerle bezenmiş bir umut.
Bir evim olsun derim,içinde mutluluk ve hayallerimiz dolu,
Bir dostum olsun derim; anlamlı,hoş,huzur ve güven veren.
Bir yarim olsun gülümsemesi bakışları aklımdan çıkmayan.
Bir sevdiğim olsun derim,değerli ve kendimden çok sevilen.
Güzellik kokan,mutluluk saçan ve çok hoşlanılan senin gibi..

17.10.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi