Senin evin bu gece nûr tuttu
Anın-çün kim içinde ay düştü
Karanı kalmaya anda, ki bu ay
Karanıyı nur ile taşra itti
Ev aydından dolıcak belli olur
Kim uğru evde kaldı, yoksa gitti
Ev aydından bu gece öyle doldu
Kişi göden değildi vardı yitti
Ne yağmurdur ki yağdı can üzerne
Ki candan bin gülef bin bağ bitti
Ne gevher oldu bu bir damla cânım
Ki yüz bin deniz ana girdi battı
Bana sorma niçün esrik olursun
Bunu gör sen ne süçü beni tuttu
Acâibe kalurven ol Çalap’tan
İki cânı nite birbirne kattı
İki ya kaşlarından bir soraydım
Kara gözün bana ne oklar attı
Yüreğimde ne tatlı aşkın odu
Yüreğim od bigi yandıydı tüttü
Veled bâzâr etti kendi birle
Seni aldı, cihânı verdi sattı
Kayıt Tarihi : 17.5.2016 14:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!