Senin Eserinim Ben Şiiri - Ferid Kaplan

Yürüyorum bomboş sokaklarda.
Ellerim cepte, üşüyor bedenim.
Üstümde bir yağmurluk, oda yırtılmak üzere.
Ayakkabım yırtık, pantolonum sökük.
Görünce utanma, senin eserinim ben.

Açlıktan nefesi kokmaya başlamış.
Cebinde yok, bir lirası.
Bir gün sokakta, görürsen beni.
Yanına gelmem, tek söz söylemem.
Kırmam incitmem seni.
Soran olursa senin eserinim ben.

Saçım, sakalım bir birine karıştı.
Göz pınarım kurudu, gözlerim kanlı.
Ellerim tutmuyor, başım belalı.
Dört duvar arasında ,bir delikanlı.
Soran olursa senin eserinim ben.