Uygarlığın ateşi oldun
Karanlık düşleri savurdun
Bu bahçe senin, bu fidanlar
Bu ağaçlar senin eserin öğretmenim.
Apaydın ufuklar sardın
Nice doğadan çiçekler çıkardın
Öfke, kin yerine sevgiyi aldın
Bu çocuklar senin eserin öğretmenim.
Kıvanç duyarım seninle öğretmenim
Burcu burcu kokan bahar sende
Hava gibi, su gibi ihtiyacım sende
Bu insanlar senin eserin öğretmenim.
Kendimi tanıdım sonra dünya, vatanımı
Senden aldım ilk ödevimi
Sana saygı derinden, sana sevgi, sana can
'Gökmen' senin eserin öğretmenim.
Aksaray/24 Kasım 2009
Gökmen Yılmaz ErdemKayıt Tarihi : 24.11.2009 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden: Mustafa Emre Musluoğlu (Bay, 57) Kime: Gökmen Y.Erdem Tarih: 24.11.2009 23:13 (GMT 2:00) Konu: Yn: SENİN ESERİN ÖĞRETMENİM/Yeni Saygıdeğer dost,öğretmenler günümüzü kutlamanızdan çok büyük onur duydum.Bu ince davranışınız için çok teşekkür ediyorum.Rabbimden, istediğiniz her şeyin gönlünüze göre en hayırlısını diliyorum.Sevgi ve saygılarımla.. (senin Eserin Öğretmenim) şiirin içinde ayrıca teşekkür ediyorum. ***
![Gökmen Yılmaz Erdem](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/24/senin-eserin-ogretmenim.jpg)
TÜM YORUMLAR (7)