Senin eserin Şiiri - Adem Eminoğlu

..........

Bir Kerbela susuzluğu
Yüreğimin yangını var olan
Eshabı keyf uykusuzluğu
Gözlerimde perde perde dolanan
Bir vahada bulduğum bulut
Bugün mü, yarın mı bitecek umut

Ey Mansur, sen nasıl dayandın
Enelhâk diyerek mi katlandın
O kadar haksızlığa, vefasızlığa
Olduğun gibi gel dediklerimiz
Göründüğü gibi bile gelmedi hiç

Düşman okuna açık sinemiz heran
Dostun gülü yaraladı hey pir Sultan
Viran etti,gönül yurdu oldu talan

Kasvet eksilmedi , gitmedi başımızdan
Keşmekeş bir ruh,naçar revan

Gaibten duyulan sesler
Her cenahta yarım hevesler

Karanlık maziye,kirli geçmişe
Bir ozlem hasret, maviye
Daha doğmadan şafak atiye
Bir makber sunmuş..! O sevgiliye

Ne şuleler vardı oysa,karanlığı delecek
Cemre düşünce her yan yeşerecek
Şimdi susmak zamanı, konuşmak ar
Yanan yürek,birde ızdırap kaldı kâr...
Bu ceset senin eserin
Senin ey yârrrr.....