Senin Eserin. Şiiri - Navruz Kaplan

Ayakta durmuşsam senin sayende
Sevgiyi öğrendim yükledin bana
Çocuklara sarıldım öptü doyunca
Ben rahat ediyorsam senin eserin

Bazan çok ağladım yanlızdım burda
Kızımı unutmam yaşatı burda
Çok yanlızdım her akşam ağlardım
Ölümden korkmuştum vız geliyordu

Sana çok borcum var ödemek zordu
Kalsam ödüyemem yetmez ki ömürüm
Sırtımda taşısam seni az gelir belki
İste sen yeterki yaratırım ben sana

Navruz sevdi doymadı ki sevgiye
Aldın sen elimden yetimem burda
İnsafın kurusun ne yaptım sana
Gel yeter sana borcumdan öderim