Senin ellerin...
Git artık git artık! Bakma bana öyle, dayanam...
Sus artık sus, bakışların sarsın senle her anı...
Senin ellerin,
sıcaklığı hala avuçlarımda.
Avuçlarım sen kokuyor, inanamıyorum...
Parmaklarımda ki ağırlık, sözcüklerinle dolup taştı,
kelimeler sende buharlaştı.
Senin ellerin
yüreğimde dolduramayacak bir derinlik açtı...
Şimdi bu sokakta ellerini arıyorum. Hemen şu kapıdan çıkmanı bekliyorum. Olağanüstü bir aksiyonla göz göze gelmemizi, bir zaman bu yangın yeri olan bakışları tanımanı umut ediyorum.
Kaldırımları izliyorum, sana uzanan o büyük sessizliği arıyorum...
Sözcükler süzülürken yüreğimden, sokağının tüm parke taşlarını birer birer sayıyorum.
Git artık git, hadi git! Bakma öyle, dayanam...
Avuçlarım sen kokuyor, inanamıyorum.
Gece mavisi, penceremde elektrik direğinin üstüne kondu. Ben, seni orada bıraktım. Ama sen bir türlü gitmek istemedin. El salladım, git artık git...
görmedin biliyorum.
Sen el salladığımı hiç görmedin. Dakikalarca seni izlediğimi, sana daldığımı hiç bilmedin...Sesimi duymadın, gözlerin o pencereye hiç bakmadı.
Oysa sen, o pencerenin önünden hiç ayrılmadın. Ha üzerine gece mavisi konan elektrik direği, ha sen...
Şair RildanKayıt Tarihi : 16.9.2008 22:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!