Uçamayan bir uçurtmaydım
Küçük esintilerde uçmak için
Çırpınıp duran zavallı bir uçurtma
Sonra sen çıkageldin
Bir nisan günü
Ve rüzgârım oldun benim
Nasıl da sert esiyordun ki
Uzaklaşıyordum hızla herkesten, yeryüzünden
Sadece seninleydim seninle
Dans ediyordum metrelerce yükseklikte
Hep sen göklere çıkardın beni
Sen mutluluktan uçurdun
Rüzgârım da sen oldun fırtınam da
İpimi de sen tutuyorsun
Bulutlardaki şimşekleri de.
Kayıt Tarihi : 13.7.2006 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!