http://blog.milliyet.com.tr/yukselonacan
Sen, yeniyetme;
Şu sabah güneşine bağrını açmış ihtiyar: “Acelecisin? ! ” diye sana sormakla, senin yaşındakilerle bağlantı kurmak istiyor.
Oysa sen, cevap vermeye gerek duymuyor, kaçarcasına gidiyorsun.
Unutma, birgün senin de saçların ağaracak...
Sen, delikanlı;
Aynanın karşısında saçlarına tarak sallarken, gideceğini seven deden, köşeye kadar kendisine eşlik etmeni istiyor.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Evet ne mutlu size. İnsan hiç yaşlamayacağını sanıyor, oysa yıllar su gibi akıp gidiyor bedenden tek gerçeği söyleyen ayna ve yollar bence. Çok güzeldi usta beğenerek ve düşündürerek okuttu yazı kendini. Susmasın kaleminiz...
Evlat sahibi olup onlarla yaşananların her iki halinide düşündüm okuyunca..ve dedim ki ne mutlu ana babasının başının dik durmasına sebep olan evlatlara. ve dedim ki ne güzel o iç sıcaklığı ile ısıtılan yuva...
O kadar güzel yazmışsınız ki o gerçekleri bizim kuşak, belki biraz öncesi ve sonrası buradaki o ince çizginin önemini çok iyi anladı. Diğer taraftan yeni kuşak yine bizlerin eseri derim. Onlara ne öğrettiysek şimdi onu yapıyorlar...Bunun için sevinç ve sevgiyle bakıyorum böyle değerli evlatlara..
Anneannemin bir lafı vardı'''Allah insanı evladıyla terbiye etmesin''''...ne doğru...
O kadar güzel bir yazıydı ki kaç kere okudum...Teşekkür ediyorum.
Sevgi ve saygımla.
Gerçekten ne mutlu size...Öyle çocuklar yetiştirdiğiniz için.Bu bir kısır göngü üstat. Belki biz zamanında pek te anlayamadık büyükleri.Ama gençler bizi hiç anlayamıyorlar. Yarın torunlarımız da onları anlamakta güçlük çekecek.Çocuklarımız ve büyüklerimiz derken gençliğimizi yaşayamadık.Şimdi de yaşlılarımız ve torunlarımız diye hep erteliyoruz yarınlara herşeyi. Oysa, yarın var mı ki?....
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta