“Senin Çayın İçilmez! ” Denilmiş ve Kalk ...

“Senin Çayın İçilmez! ” Denilmiş ve Kalkılmıştı

Konuştuk sohbet ettik, evvelden tanışmıyorduk,
Siyasetten açıldı, ortak düşünmüyorduk…

Sonra kahveye girdik, dedim ısmarlayayım,
Çayları yudumlarken, netti konuşmalarım…

İyice açılmıştım, uzaylılardan bile,
Evrenden, kâinattan ne getirdiysem dile…

Kur’an’dan ayetlerle, konum budaklanmıştı,
Samimi dahi olsam, anlaşılmamıştı…

Bunlar pot mu sayıldı, kaşlar gözler atıldı?
Deli zannedilmiştim, hemen, derhal kalkıldı?

“Senin çayın içilmez! ”, diye lâf söylenildi,
Ödemek istesem de para ödetilmedi…

Her lâf konuşulmuyor, susmak gerekiyordu,
İyice rezil olmuştuk, oturanlar duymuştu…

Masada kalakalmış, bir süre bakınmıştım,
Olmayan itibarımla, iki paralıktım…

Az ve öz konuşmalı, ideoloji bilmem,
Lâfım nereye gider, nedense kestiremem…

(2011)

Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 24.12.2013 21:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Tevfik Temiztürk