Senin Büyüdüğün Şehirde Şiiri - Erdoğan ...

Senin büyüdüğün şehirde
Ben çok önceleri büyüdüm
Yaşadıklarımın arasında sen yokken
Kırbacı ile keskin şekilde vururdu
Duvarda asılı duran miladi takvim
Yapraklarında günlerin anlamlarını taşıyan
Yemek tariflerine benzer yaşamak adına ipuçları
Ve yerlere düştüklerinde inadına kaldırılıp
Okunsun diye gözlere sokulan kıssadan hisseler

Senin büyüdüğün şehirde
Ben çok önceleri büyüdüm
Camdan tavanlar inşaa edildi yaşadıklarımla
Ve sıçradıkça vuruldu kafam
Yeniden denemesi zorda olsa
İlk uğraşlarım son uğraşlarım olmadı
Benim büyüdüğün zamanlarda
Şimdisi gibi değildi o günün şimdileri
Yalınayak koşmak bir zorunluluktu sokakta
Bir montun, bir kazağın olurdu
Her şeyi bir yaşardın mesela
Sen sevdalandın mı, tüm şehir sevdalanırdı seninle

Senin büyüdüğün şehirde
Ben çok önceleri büyüdüm
Kapkara gözlerim, uzun saçlarım ve dalgın bakışlarımla
Sevilesi çocuk olmayı özlerdim
Şımarıklığımız bile sevecendi bizim
Heveslerimiz aylar sürerdi
Günlerimiz, düşünmeye fırsat bulmak telaşıyla
İki katlı köhne binaların çatılarında
Komşu dağların dumanına bakmakla geçerdi
Ve hep hayallerimiz vardı
Yüzümüz hep göğe bakardı, göğermezdi

Senin büyüdüğün şehirde
Ben çok önceleri büyüdüm
Seyyar satıcı gibi sokak sokak dolaşırdık ellerimiz arkamızda
Islık çalma denemelerimiz, korna gürültülerine kurban gitmezdi
Ve çiçeklerimiz taze dalından koparılmış olurdu
Papatyalarımız daha iriceydi, ve hep seviyoru boldu
Yağmuru üşütmezdi, güneşi güzelce kavururdu tenlerimiz
Ama senin büyüdüğün şehirde
Bunca güzel şey arasında
Ben yaşarken sen yoktun