Sana yaklaştıkça acıyordu can
ve her seferinde bile-bile yanmaya,
.............. senin aşkınla kör olmaya gidiyor insan..
Oysa bazen güneş, o soğuk kış günlerinde ellerinde
soğukta kalmış insanların birden ısınması gibi,
bir his veriyordu sonbaharın o sarı yapraklı caddelerine..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta