Senin Ardından Şiiri - Yücel Karakılıç

Geri dönemezsin, gittin bir kere,
Ben öksüz çocuktum, senin ardından.
Trene, vapura, otobüslere,
Boynu bükük baktım, senin ardından.

Giderken beni de sanki götürdün,
Hayattam her türlü zevki götürdün,
Neşeyi, huzuru, şevki götürdün,
Yaşamaktan bıktım, senin ardından.

Hasretin sancısı ne zormuş meğer,
Mecnun'un çektiği derde eş değer,
Ellrerim havada dilim de Makber,
Ne ağıtlar yaktım, senin ardından.

Gözlerime cazip gelen her şeye,
Saldırdım teselli bulurum diye,
Şaşkın vücudumu bir meyhaneye,
Bir camiye yıktım, senin ardından.

Tiryaki olmuşum artık ismine,
Sayıklar dururum kendi kendime,
Seninle beraber giden beynime,
Son kurşunu sıktım, senin ardından.