Senin ardından Şiiri - Dilek Uslu

SENİN ARDINDAN

Seni bekledim yine bu yerde
Gelirsin diye umut ekledim saatlere
Gelmedin
Göremedim seni bir kere daha
Her şey bitti biliyorum
Sadece son bir kez daha görmek
Yetecekti bana
Nasıl oldun merak ettim
Benim gibi hala aşık mısın geçen zamana
Ben o anıları hatırladıkça yaşıyorum
Bir gün gelirsin diye yaşıyorum
Delilik beklide yaptığım
Seni beklemek
Seni umut etmek gelmeyeceğini bilerek
Kendimi kandırıyorum biliyorum
Ama yinede belirsiz bir bekleyiş var
Olurda bir gün gelirsin diye
Hep oturduğumuz masadayım
Senin karşındayım sense benim
Gözlerimin içinde randevun
Seni taşıyorum göz bebeklerimde
Büyüyorsun yüreğimde
Seninle
Sensiz beraberlik
Neler anlatıyorum karşımdaki sana
Nasıl sitem dolu hislerim
Nasıl isyankarım beni bırakıp gidişine
Hiçbir şeyine kırılmadım
Sadece beni bu kadar az mı sevdin
Bu kadar mı değersizdi yaşanlar
Hiçbir anlamı yok muydu
Yazık ki ben hala seni bekliyorum bu yerde
Dışarıyı izledim buğulu bir pencerenin ardından
Bir film şeridi gibi geçti önümden anılar
Düşününce anlıyor insan, sevmenin acısını
Meğer seni ne çok sevmişim
Unutmaya çalıştıkça ne çok acı çekmişim
Ve seni severek hala acı çektiğimi bilmek
Artık benim olmadığını bilerek hala seni burada beklemek
Belki kavuşmak yok bu bekleyişin sonunda
Ama sen hep bekletirdin
Ben sana hiç kızmazdım
Çünkü
Sen vardın her bekleyişin sonunda
Sana kavuşmak vardı
Uzunca bir bekleyişin sonunda biz olurdum ben
Aşkım aşkıcım olurdun sen

Tanımsız bir gece daha sensiz olanından
İçimde yokluğunun gri örtülü gölgesi
Söyle aşkım kim alıştırdı bizi bu yalnızlığa
Zaman gecenin yarından birkaç saat çalmış olanı
Yanaklarımda kayıp gidiyor sevgili hüzün
Yüreğime esiyor sıcak bir esintiyle kan gibi
Damarlarımda tıkanıp kalıyor
İçime çekemediğim bir nefes gibi
Sessiz bedenimde sinsice saplanmış bir hançer gibi yalnızlığın
Seni özlüyorum bizi özlüyorum aşkımızı özlüyorum
Özlüyorum aşkım
Yaşadığımız her anı fotoğrafı olmayan yaşanası her zamanı
İçinde biz olan her yaşamı şehrimizi özlüyorum