Gözlerim kapalı bir boşluktayım sanki,
Hissiyatını yitirdiğim duygularım
ölmüş sana karşı!
Eskiden bedenimin her hücresinde sen varken;
Şimdi o kendine bile yabancı.
Dünyada var mıyım yok muyum onu da bilmiyorum.
Seni hatırlamak istiyorum, ama sana karşı duygularımı kaybetmiş haldeyim.
Kalemi elim tutmak istemiyor.
Mürekkebim küsmüş dizelere akmak istemiyor.
Kelâma cümlelere gerek yok artık!
Gönlümün ışığı sönmüşcesine kalbim derin yaralar içinde ağlıyor.
Eskiden duygularıma tercüman olan kaleme, hislerimle ceza veriyorum.
Sığmayan
sığdırılamayacak kadar üzüldüğüm yerden üzülmen için!
Gönlünden açılan yaralarla seni anlatan dizelere bırakıyorum.
Sesiminin titreşimindeki aheng ile seslenerek,
Işığının sönmüşlüğünde ki hayalini görüyorum.
Sonra yeniden irkilerek seni hatırlamak istemiyorum.
24.07.2020
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 3.8.2020 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygularımdaki seni?
![Gülay Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/03/senin-adina-karaladim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!