bir eylül sabahı çalmıştın kapımı
belliki yanlızdın tıpkı benim gib
bir sığınacak dosta ihtiyacın vardı belli
ağzımdan ilk çıkan kelime şimdi aklımda
hoş geldiniz bu fakir haneme buyrun buyrun
geçin içeri derken anlıyordum
içinizdeki korkuyu
önce gözleriniz içerisini ta dış kapıdan süzdü
girsem mi girmesem mi diye
sonra ne düşündüyseniz girdiniz benim bu fakirane evime
geçin şöyle oturun rahatınıza bakın terken
o anda bir öksürme ki ciğerlerim çıkacak sani yerinden
olduğum yere yığılıyorum ve siz ne oldunu bile bilmeden
bir bardak suyu bile verip vermemekte endişe ediyorsunuz
ve neyski sonunda getiriyorsunuz bir bardak hayat suyunu
suyu içtiğimi hatırlıyurm ve sonrasında sana şöyle dediğimi
senin adın ne.
Kayıt Tarihi : 27.9.2009 21:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!