Senin Adın Kadın Şiiri - Mustafa Töngemen

Senin adın
Kadın.
Sanılır ki,
Âdem'in gönlünü çelmeye
Havva ile başladın.

Senin adın
Kadın.
Belki sen,
Havva'dan önce de vardın.
Sensiz dünya olmaz kadın.

Senin adın
Kadın.
Ayşe, Marya, Ayten, Sonya...
Bunlar senin takma adın.
Sen kızsın,
Sen kısraksın,
Sen avratsın...
N'olur öyle bakma kadın.

Senin adın
Kadın.
Belki sen,
Havvva'dan önce de vardın.
Sensiz dünya olmaz kadın.

Senin adın
Kadın.
Vücudun kıvrak,
Gönlün oynak.
Mevsimin bir bahar, bir yaz.
Sesin;
Gül dudakta ince saz...
Bakışın,
Tutar, bırakmaz.

Senin adın
Kadın.
Belki sen,
Havva'dan önce de vardın.
Sensiz dünya olmaz kadın.

Senin adın
Kadın.
Önce sitem,
Sonra cilve,
Biraz naz...
Çok şeyler olmasa olur,
Sensiz olmaz.
Bir gün boynunu bükmüş çiğdemsin,
Bir gün ulaşılmayan gül.
Sevgin masal, aşkın hayal,
Neylesin deli gönül.
Neylesin deli gönül.

Senin adın
Kadın.
Belki sen,
Havva'dan önce de vardın.
Sensiz dünya olmaz kadın.

Senin adın,
Kadın.
Anasın, bacısın, yarsın.
Çiçeklenmeye hazır baharsın.
Bir ateşsin, bir su.
Güneşsin, denizsin, yelsin,
Teninde sevdâ kokusu.
Sen sarışın, sen esmer, sen kumralsın.
Ver bir kaç dakikanı,
Ömrüm sende kalsın.

Senin adın,
Kadın.
Sanılır ki
Ademin gönlünü çelmeye
Havva ile başladın.

Senin adın
Kadın.
Belki sen,
Havva'dan önce de vardın.
Sensiz dünya olmaz kadın.