Senin Adın İstanbul Şiiri - Gülten Ağrıtmış

Senin Adın İstanbul
Ne İstanbul’u sevmeyenler var!
Her yer olmuş, keşmekeş.
Yok, kadına bir damla saygı,
Değer kalmamış erkeğine.
Çalkalanır dünya
Kesilmiş, biçilmiş,
İtilmiş, kakılmış, her yerde,
Her yerde, her beden.
İstanbul derim ben, yine de İstanbul.
Medeniyet belirtisi insana saygıda başlar.
İstanbul’un sokaklarında.
Değişmem seni, senin en kötü haline,
Çözümlemelerin var İstanbul’um.
Nefes aldım, yine de sadece senin yanında.
Kadınım ben İstanbul’um, kadın.
Erkeğim ben İstanbul’um, erkek.
Adam gibi adamım.
Çirkinlik kadar, güzelliği de içinde barındıran,
Güzel erkeğinde, kadınında bana
Var olduğunu söyleyen,
Tek şehrimsin.
Şehrimsin sen benim
Çıkmazlara çareler bulan,
Çıkmazları da içinde barındıran.
Erkekleri ayrı, ayrı olan.
Kadınları ayrı, ayrı olan.
Koşabildiğim, kaçabildiğim şehrimsin sen benim,
İstanbul’um.
Bir de benim gözümden bak.
İnsan halimle bak.
Yalnızlığımı yaşayabildiğim,
Bir o kadar,
Yalnız olmadığımı da bana yaşatan,
Şehrimsin sen.
Var olduğum, kendimi bulduğum,
Toprağımsın sen.
İstanbul.
Ne severim seni, çocukluğumdan beri.
Hiç yerine koyamadığım,
Değişik,
Beni tek, ama tek var eden
Cennetimsim.
İstanbul’umsun,
İstanbul.
Senin adın İstanbul,
‘’ İstanbul ’’.

Gülten Ağrıtmış
5 Ekim 2009

5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununca korunmaktadır. / 81. Maddesi gereği her eserin tamamının telif hakları saklıdır alınmıştır aittir.

No.5846 accordance with the law of intellectual and artistic Works, all kinds of parts of the work as a whole for the moral and material rights reserved.