Senin Adın "Güvendi"... Şiiri - Rumeysa ...

yüreğim taşmış
elim kağıt kaleme sarılmış yine...
yine dizginleyememişim yüreğimin dertlerini
bu gece yine şâha kalmış
yüreğimin gizli saklı dehlizlerinde ki dertler...
yine durduramamışım oluk oluk kanayan yaralarını...
yüzüm yine karamsarlığa,
yüreğim yine hüzne ayna tutmuş...
gözümden bir damla bile
dizlerime merhaba demeye cesaret edememişken
yüreğimden seller elveda demiş yüreğime...
hiçbir söz anlamlanamazken,
tek bir söz onca söze ayna görevini üstlenmiş
ve tek bir cümle onca paragraflık cümlelere son vermiş...
"senin adın güvendi"
ne aşk, ne sevgi güven kelimesinin yerini tutabilirdi,
ne de bu cümlenin anlamına anlam katabilirdi...