Senin Adın Geçecek Şiiri - Gökhan Sünber

Yılların birikimi rüzgarın,
Biçtiğim fırtınalı günleri.
Hava sıfırın altındadır o gün
Ve topyekün birikmiştir masama doğal afetler.

Şimdi bir iç çekiyorum, içim sancıyor.
O kadar ve yüzde tebessüm.
Esiyor arada,
Serinliyoruz işte,
Birbirimizi anladığımız dostlarla.
Hoş oluyoruz.

Yeni bir yıl daha ekledim geçmiş yılların üzerine.
Yeni bir şiir daha ekledim dün,
Sana yazdığım şiirlerime.
Ya işte bir de isim ekledim,
Öylesine.
Öylesine umursamaz,
Öylesine kandırmaca,
Öylesine farklıydı.
İlk ona 'seni seviyorum' dedim.
İlk onun elini tuttum,
İlk ona cesurdum.
Özür dilerim,
Ama inan yerini korudum.

Hani dedikse de sanma,
Öyle basit gelmiyor koca bir yıl dilime.
Sen meziyetimin tek dayanağı,
İlham kaynağımsın.
İzin ver aklımda seni yeneyim.
Muvaffakıyetini ve mürüvetini bekler kuzusunun anam.
Söyle daha kimi bahane edeyim.

Söz veriyorum,
Yığınla bulacaksın her hücremde yıllar sonra kendini.
Bir ihtiyar olduğum da torunum sırrımı taşıyacak.
Belki de efsane olacağız onların dilinde.
Ve muhakkak öğreneceksin o gün geldiğinde adını.
Bir çınar büyüyecek sonra,
Bir sevda tamamlayacak son evresini,
Bin pişmanlık alıp başını gidecek,
Buna mecburdum,
Buna mecburdum diyeceğim,
Yazdığım son mektupta,
Senin adın geçecek.

Âşık SÜNBER-i
22 Haziran 2011 03:53