Senin Adın Aşk Şiiri - Bedirhan Almas

Bu aralar..
Koyu bir aşk musallat oldu,
Önce ruhuma,
Sonra yüreğime,
Vede gecelerime..
Gece karası desem,
Hayalinle sevişmelerim kara değil..
Çay kırmızısı mı desem,
Uzak oluşun umuduma sıcak değil..
Kendimi sende tamamladım,
Artık ruhum bende değil...

Aslında mantığı yok yaşadıklarımın,
Yarını da yok, dünü de..
Belkide bu yüzden sessiz oluyor gecene kıvrılışım,
Hayaline sarılışım..
Sahi...
Hisseder mi insan,
Uzaktan birinin onu sarmasını..!

Aslında ne çok isterim,
Bir kez de olsa beni hissetmeni..
Hani usulca uyandırmadan arkandan sokuluşu mu,
Hani nefesimin boynundan yüreğine inişini,
Hani tenini çizmeden ellerimin varlığını keşfedişini,
Hani dünyayı unutturan huzura dalmayı işte..
Hani hissetsen işte...

Aslında her gece sevişmiyorum seninle,
Dizlerinde ağladığım geceleri bir ben bilirim..
Bir de hayata susan umudum..
Bazen taşınması imkansız oluyor hayatın gerçekleri,
Her defasında sana sığınıyorum güçlenebilmek için..
Her kese sustuklarımı sana anlatıyorum,
Yüreğime gölge eden omzumdaki yükler düşene kadar...

Biliyor musun...
Çoğu zaman ağlarken sarılıyorsun,
Önce yüreğime,
Sonra ruhuma,
Sonra dudaklarıma..
İşte o an anlıyorum ki,
Sen senin adın huzur.
Senin adın dost..
Senin adın aşk..