Uyanırdım geceleri birgün gidecegin dokunurdu sanki canıma hissederdim.
Senin adın dökülürdü gözlerimden.
Bakakalırdım hep kanakalırdım.
ben senin inkarlarında saklıydım.
Sana sarılmak bir buluşma kadar yakınken,
bir dünya kadar uzaktın bana.
Gözlerindeki çaresizlikte kaybolurdum.
Kendimi ararken senin yollarına sapmaktan yorulurdum.
Beni en güzel sen tanımladın diye
kendimi seninle tamamladım. .
Sonbaharımdın benim,
esip gürleyen gökyüzünün o sırılsıklam yağmurlar altında sevdigim adam.
Islak saclarımın kokusunu severdin,
kac gece ıslandım yagmurlarında sırılsıklam oldum
.Bana seni çok seviyorum deme,
geceleri usulca gel uzan yanıma, dokunurken titresin ellerin, kalbinin atışlarıyla uyuyakalayım.
Kayıt Tarihi : 10.6.2019 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!