Senin Adın Şiiri - Savaş Birtek

SENİN ADIN

Tarifsiz aşkların kimlikleri sessiz,
Limanları durgun yürekleri çaresiz,
Adını koymadığın bir sevdan,
O zaman senin adın kavuşmak olsun.

Fırtınalı bir hava yolunu kaybeden gemi,
Havalar kapalı rotasız kalmış sinesi.
Dalgalar çarpar ama nefessiz kendisi,
Ruhundaki sızı sultan olan derdi.

Kıyamadı, kavuşana kadar dokunamadı,
Susuz kalan çöllerinde Allah'ın kulları,
Tabiplerin çaresiz zuhurunda çiçekleri,
O zaman senin adın akan gözyaşı…

Eşsiz bir güzelliğin bir de hayran olan bedenin,
Son baharda sararıp dökülen yaprakların,
Baka kalıp anlayışsız kalbin,
O zaman senin adın hasret olsun.

Sırılsıklam olmuş kimsesiz bir garip,
Yarasına tuz basmış Leyla’sı ona sahip,
Solan yüzünü gören içi olur acayip,
O zaman senin adın dertli olsun.

Dağlarda açan ruh-ı revanım,
Bahçemdeki açan yaban gülüm,
Erciyes’te gözleri alan kristalim,
İsyanıma şahit olan yalnız şehrim…

Vazgeçemem yasak koysalar sana;
Seyre dalsam uzaktan sallanan ağaçlara,
Adını koyamasam da haykırsam sevdana,
O zaman senin yönelişin mihrabına…

Yollar sisli, geceler karanlık,
İlkbaharda çiçekler solmuş,
Doğsa güneş verse bana ışık,
Kış günü benzim soluk soluk…

Gün gelir şayet ismini koyarsak,
Doğarsa şafak senle hayatıma,
Sana desem ki zaman kavuşmak,
O zamana diyelim adın Kayra.