Senin Adın Şiiri - Feyza Nur Cengiz

Derin bi kuyu bu ve dibi karanlık,
Işık gelip gidiyor ama sadece bi anlık,
Bi umut ver bi ip uzat artık,
Senin adını buldum aydınlık...

Buzdan kalıplar örülü etrafım,
Ve yine bir kar fırtınasındayım,
Zaten ısınmak için bi ateşimde yok,
Sensizliğin adını koydum soğuk...

Bi çölde haramilerin eline düşmüşüm,
Üç kuruşa satılmak üzereyim,
Birden karşımda bi toz bulutu,
Senin varlığın yaşama umudu...

Bi ormanın içinde kaybolmuşum,
Bütün ağaçlar birbirine benziyor,
Etrafta korkunç bi sessizlik,
Sensizlik anladım eşittir çaresizlik...

Kan ter içinde yatağımdayım,
İlgine şefkatine muhtacım,
Biri bana çorba yapmalı ve ateşime bakmalı,
Sen yaşatırsın beni çünkü;
SENİN ADIN MUTLULUK...